- dowiedzieć
- 1 cluin 2 foghlaim
Słownik Polsko-Irlandzki. 2008.
dowiedzieć
Look at other dictionaries:
dowiedzieć się — czegoś z boku zob. bok 2 … Słownik frazeologiczny
dowiedzieć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dowiadywać się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dowiedzieć się — dk, dowiedzieć sięwiem się, dowiedzieć sięwiesz się, dowiedzieć siędzą się, dowiedzieć sięwiedz się, dział się, dowiedzieć siędzieli się dowiadywać się ndk VIIIa, dowiedzieć sięduję się, dowiedzieć siędujesz się, dowiedzieć sięduj się, dowiedzieć … Słownik języka polskiego
dowiadywać się — Dowiedzieć się czegoś z boku zob. bok 2 … Słownik frazeologiczny
usta — blp, D. ust «otwór naturalny w twarzy człowieka prowadzący do przewodu pokarmowego i oddechowego, od przodu zamknięty wargami; także same wargi» Grube, mięsiste, pełne, wydatne usta. Koralowe, karminowe, malinowe usta. Drobne, ładnie wykrojone… … Słownik języka polskiego
bok — 1. pot. Coś wychodzi, wyłazi komuś bokiem «coś bardzo dokucza komuś, przysparza kłopotów, czegoś ma się dość»: Już te poprawki bokiem mi wyłażą, teraz mnie czeka ostateczne polerowanie francuskiego przekładu (...). W. Gombrowicz, Walka. 2.… … Słownik frazeologiczny
usta — 1. Być na ustach wszystkich «być powszechnie wspominanym, być przedmiotem rozmów»: Najwyższy czas dowiedzieć się czegoś o słodkiej Penelope Cruz, bo już niedługo będzie na ustach wszystkich. Cosm 7/2000. 2. Coś przechodzi z ust do ust «coś jest… … Słownik frazeologiczny
podowiadywać się — dk VIIIa, podowiadywać sięduję się, podowiadywać siędujesz się, podowiadywać sięduj się, podowiadywać sięywał się «dowiedzieć się kolejno o wielu sprawach; dowiedzieć się o czymś kolejno od wielu osób; o wielu osobach: dowiedzieć się o czymś… … Słownik języka polskiego
dopytać — dk I, dopytaćam, dopytaćasz, dopytaćają, dopytaćaj, dopytaćał, dopytaćany dopytywać ndk VIIIa, dopytaćtuję, dopytaćtujesz, dopytaćtuj, dopytaćywał, dopytaćywany 1. «dokończyć pytania, wypytać do końca» Dopytać wszystkich uczniów przed przerwą… … Słownik języka polskiego
słyszeć — ndk VIIb, słyszećszę, słyszećszysz, słyszećszał, słyszećszeli, słyszećszany 1. «mieć słuch, odbierać wrażenia dźwiękowe; nie być głuchym, być zdolnym do słuchania» Mówił głośno, żeby go wszyscy słyszeli. Nie słyszał, co się do niego mówiło.… … Słownik języka polskiego
trzeci — odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 3» Trzeci dzień podróży. Trzeci marca albo trzeciego marca. Trzecia rocznica. Być na trzecim roku studiów. Zdać do trzeciej klasy. Trafił za trzecim razem. Coś trwa trzeci miesiąc … Słownik języka polskiego
